İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku

T.C. 

ANKARA

BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

6. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2018/3887 

KARAR NO : 2019/1929 

T Ü R K  M İ L L E T İ  A D I N A

K A R A R  

DAVACI : 

VEKİLİ : Av. CANAN CEYRAN BEKTAŞOĞLU

                 Simon Bolivar Cad.  No:21/2 Çankaya/ ANKARA

DAVALI : 

DAVANIN

KONUSU : Tespit (İşe İade İstemli)

Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin davalı bankada 02/04/2007-03/11/2017 tarihleri arasında belirsizsüreli iş akdine bağlı olarak çalıştığını, çalışmaları karşılığında Etimesgut Şubesi Bireysel Bankacılık Yönetici Yardımcılığına terfi ettirildiğini, banka tarafından verilen görevleri  eksiksiz yerine getirdiğini, iş akdine son verildiği dönemde hedef gerçekleştirme oranını başarıyla yakaladığını, yaptığı satışlar nedeniyle birçok kez teşekkür maili aldığını, müvekkili terfi beklerken savunmasının istendiğini, savunması istendiği dönemde dahi yaptığı satışlarda Ankara bölgesi genelinde ilk sıralarda olduğunu, fesih döneminde müvekkili ile aynı sicile sahip çalışanların veya müvekkilden daha düşük E sicile sahip çalışanların iş akdinin feshedilmemesinin davalının fesihte tutarlı ve objektif davranmadığının açık göstergesi olduğunu, müvekkilinin haksız olarak işten çıkarılması nedeniyle fesihin geçersizliğine, işe iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının müvekkili bankada gişe görevlisi olarak işe başladığını, bireysel bankacılık yönetici yardımcılığı görevini yürüttüğünü, 09/10/2017 tarihinde davacının savunmasının istendiğini, fesih bildiriminde fesih sebebinin açık ve anlaşılır olarak yazıldığını, performans değerlendirmesi sonucu işçinin uyarılması ve sonucun değişmemesi kural olarak feshin geçerli nedene dayandığını gösterdiğini, yapılan performans değerlendirmesi neticesinde davacının düşük performans sergilediğini, net ücret, komisyon, vadesiz mevduat kalemlerinde hedef gerçekleştirmelerinin istenen düzeyde olmadığını, daha önce performansına ilişkin uyarıldığı halde yeterli gelişimi sağlayamadığını, 2017 yılı ilk 6 aylık dönem değerlendirmesinin D olarak gerçekleşmesi nedeniyle davacının iş akdi 03/11/2017 tarihinde İş Kanunu'nun 17.18.madde hükümleri uyarınca haklı nedenle feshedildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

Mahkemece; davanın kabulüne karar verilmiştir.

İstinaf Başvurusu; davalı taraf süresi içinde istinaf kanun yoluna başvurmuştur.

Davalı vekili  istinaf dilekçesinde özetle; çalışanların performanslarının objektif olarak değerlendirildiğini ve performansı aynı bölgede aynı görevde çalışan diğer personellere göre düşük kalan davacının daha fazla müvekkili bankaya yararlı olamayacağı kanısına varılarak iş sözleşmesinin feshedildiğini, feshe son çare olarak başvurulduğunu, performans değerlendirmesi sonucu işçinin uyarılması ve sonucun değişmemesinin kural olarak feshin geçerli nedene dayandığını gösterdiğini, performans kriterlerinin önceden belirlendiğini, objektif kriterler olduğunu beyan ederek mahkemenin kararının kaldırılmasını ve davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. 

Değerlendirme ve Sonuç; 

İstinafa konu uyuşmazlık; iş akdi feshinin geçerli nedene dayanıp dayanmadığı hususuna ilişkindir. 

Davacının, davalı işyerinde 02.07.2007 tarihinde gişe yetkilisi olarak çalışmaya başladığı, bireysel bankacılık yönetici yardımcılığı görevini yürütmekte iken 03.11.2017 tarihinde iş akdinin performans yetersizliği nedeniyle feshedildiği, dava dilekçesi ekinde sunulan genel performans düzeyi çizelgesinde davacının 01.01.2007 – 31.12.2009 tarihleri arasında "A-Beklenen başarı düzeyinin çok üzerinde", 01.01.2010 – 31.12.2011 yıllarında "C-Beklenen başarı düzeyinde", 01.01.2012 – 31.12.2012 tarihleri arasında "B-Beklenen başarı düzeyinin üzerinde", 01.01.2013 – 31.12.2013 tarihleri arasında " C- Beklenen başarı düzeyinde", 01.01.2014 – 31.12.2014 tarihleri arasında "A-Beklenen başarı düzeyinin çok üzerinde", 01.01.2015 – 30.06.2015 tarihleri arasında "C-Beklenen başarı düzeyinde", 01.07.2015 – 30.06.2016 tarihleri arasında ise "E-Başarısız" olduğunun belirtildiği, 28.12.2016 tarihli yazı ile 2016 yılı ilk 6 aylık dönem ve 2015 yılı son 6 aylık dönem performans değerlendirmesinin E olarak gerçekleştiği belirtilerek davacının savunmasının istendiği, davacının yazılı olarak savunmasını verdiği, davalı tarafından ibraz edilen özlük dosyasındaki tarih içermeyen performans değerlendirme ve yetkinlik değerlendirme belgelerinde davacının çalışmasında bir sorunun kaydedilmediği, iyi yönde yorumların bulunduğu, dosya içerisinde bulunan mail yazışmalarında sicil bazlı yeni üretim ÜVEK değerlendirme belgelerinde davacının isminin karşısında ‘teşekkürler devam ediyoruz’ şeklinde notların bulunduğu, dosya içerisindeki belgelerin değerlendirilmesinde davacının genel performansında 2017 yılı içerisinde düşme gösterdiği sonucunun çıkarılamadığı, diğer yandan işveren tarafından bu hususta davacıya eğitim verildiği, performansını yükseltmek için çözüm arandığı, ya da davacıya uygun bir pozisyonda çalışma teklif edildiği hususlarının ispatlanmadığı, fshin son çare olma ilkesine uyulmadığı, dolayısıyla davalı işveren tarafından gerçekleştirilen fesih işleminin geçerli nedene dayanmadığı, mahkeme kararında bir hatanın bulunmadığı anlaşılmakla davalı tarafından ileri sürülen istinaf sebepleri yerinde görülmemiştir.

Sonuç olarak tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, ilk derece mahkemesi hakiminin objektif, dosyadaki verilerle çelişmeyen tespitleri ile karar gerekçesine ve  uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre, HMK’nın 355. maddesi uyarınca istinaf sebepleriyle sınırlı olarak ve resen kamu düzeni yönünden yapılan inceleme sonucu; ilk derece mahkemesinin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla davalı tarafın yerinde görülmeyen istinaf başvurusunun HMK.nun 353/1-b.1  maddesi gereğince esastan reddine karar verilerek aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.

HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçelerle;

Davalının istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,

Alınması gereken 44,40TL istinaf harcından peşin alınan 35,90 TL'nin mahsubu ile bakiye 8,50  TL harç terkin sınırı altında kaldığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına,

Davalı tarafça yapılan istinaf yargılama giderlerinin davalı üzerinde bırakılmasına, kalan gider avansının davalıya iadesine,

İstinaf incelemesi sırasında duruşma açılmadığından vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,

Kararın tebliği ile harç işlemlerinin ilk derece mahkemesi tarafından yapılmasına,

Dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda, ilk derece mahkemesi tarafından verilen karar tarihinde yürürlükte olan 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 8/a maddesi ile 4857 sayılı İş Kanunu'nun 20/3 maddesi uyarınca mahiyeti itibariyle KESİN olmak üzere 24.09.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.